Na severu lepe i hladne Litvanije nalazi se jedan od većih gradova po imenu Šjauljaj. Mogli bismo da vam govorimo o sjajnim podacima koji opisuju ovaj predeo, o njegovoj klimi, stanovništvu, privredi ili istoriji, ali… Postoji jedna priča i jedan jezivi podsetnik na zločin koji se tamo dogodio. Tačno 12 kilometra severno od Šjauljaja, nalazi se podsetnik na davno podignut ustanak protiv tadašnjeg ruskog ugnjetavanja ovdašnjeg stanovništva, koje se događalo tokom 30-ih godina XIX veka. Sama svrha i smisao ovog mesta je strašna i navodi na samopoštovanje, a šta je zapravo „brdo krstova“ i koja je njegova dublja poruka, saznajte u produžetku.
Foto: uslikaj.wordpress.com
Bez obzira što je prošlo skoro dva veka, ne može se sa tačnom preciznošću reći kada i zašto je prvi krst spušten na ovo brdo. Vremenom, lokalno stanovništvo, ali i putnici na koje je ovo brdo ostavljalo trajan utisak raspredali su legende, koje niko ne može da potvrdi, ali ni da opovrgne.
Foto: uslikaj.wordpress.com
Ako je verovati zapisu tamošnjeg sreskog blagajnika iz 1850. godine, jedan od starosedeoca se razboleo, te zavetovao da će, ukoliko ozdravi, podići na brdu veliki krst. Po ozdravljenju, ispunio je datu reč, a vest o isceljenu obišla je ceo region, pa je brdo, koje se inače zove “Jurgaičiaij” postalo simbol zahvalnosti Bogu za sve dobro što im se dešavalo. Po drugom predanju, na vrhu ovog brda ukazala se Bogorodica, pa su vernici od tog trenutka počeli na njemu da ostavljaju krstove, raspeća i cveće.
Foto: youtube.com
Litvanci ovaj simbol sopstvene narodne golgote nazivaju „Križu kalnas“, što u prevodu sa litvanskog jezika znači doslovce “brdo krstova”.
Foto: kafenisanje.rs
Neuspeli ustanak litvanskog naroda protiv ruskog imperijalizma, koji se dogodio 1831. godine, kao i nemogućnost porodica da nađu tela onih koji su u tom ustanku poginuli, bili su povod da se na ovom mestu podigne obeležje tog stradanja.
Foto: tumblr.com
Litvanija je nekoliko vekova provela u mirnoj uniji sa Poljskom, sa kojom je tvorila Poljsko – litvansko kraljevstvo. S druge strane, zajedno sa Austrijom i Pruskom, Rusija je uspela da raskomada to kraljevstvo čak tri puta u istoriji, a poslednji napadi su bili najkrvaviji.
Foto: chrisinbrnocr.blogspot.de
Po završetku I Svetskog rata, Litvancu su uspeli da proglase nezavisnost, a brdo je ostalo simbol molitve za mir i za voljene koji nisu preživeli vekovne najezde na ovu mirnodopsku zemlju i koji nisu dočekali da vide oslobođenje svoje domovine.
Foto: npr.org
Kada su ponovo doživeli okupaciju i prisajedinjavanje tadašnjem Sovjetskom Savezu, 1944. godine, koje je trajalo sve do 90-ih godina prošlog veka, Litvanci su opet na svom brdu krstova pronašli utehu, moleći se i polažući nade u čudo.
Foto: cracktwo.com
Sovjeti su čak u tri navrata buldožerima razarali ovu bogomolju pod otvorenim nebom, preorali su nekoliko puta čitavo brdo, a čak su planirali i izgradnju brane kako bi se čitavom mestu izbrisao trag.
Foto: visitlithuania.net
Od kako se pre oko 200 godina pročulo za ovo mesto, na njega su postavljana i džinovska raspeća, donošeni su mali i veliki krstovi od različitih materijala sa natpisima, rezbarije, statue Bogorodice, skulpture i brojanice, koje su ostavljali oni koji su se molili.
Foto: intheknowtraveler.com
Postojale su procene, prema kojima je na brdu 1990. godine bilo oko 55.000 krstova i drugih predmeta. Ako imamo u vidu da ljudi i dalje neprestano donose krstove na brdo, kao i da je ono otvoreno za posetioce i turiste iz celog sveta, veruje se da je broj predmeta višestruko narastao u posednje dve ipo decenije.
Naslovna fotografija: basketslifetravel.com